Razem z LSA występuje
* rogowacenie białe (leukoplakia)
Może pojawiać się w jamie ustnej na błonie śluzowej policzków, na języku i wargach. Lokalizuje się też na narządach płciowych - u kobiet dotyczy głównie warg sromowych, a u mężczyzn napletka i rowka zażołędnego.
Rozwojowi leukoplakii w jamie ustnej sprzyja jej zła higiena, palenie tytoniu, przewlekłe drażnienie niedopasowanymi protezami lub zębami próchniczymi. Na sromie zmiany pojawiają się częściej u kobiet starszych i cierpiących na marskość sromu. U mężczyzn nierzadko towarzyszy marskości żołędzi. U kobiet zmiany są częstsze na narządach płciowych niż w jamie ustnej, u mężczyzn odwrotnie.
Rogowacenie białe ma postać zmleczałych plam lub smug nabłonka o nieco szorstkiej, pobruzdowanej powierzchni. Czasami leukoplakia ma charakter brodawkujący lub w jej obrębie pojawiają się drobne nadżerki. Rogowacenie białe może przebiegać bezobjawowo albo powodować uczucie wysychania i ściągania śluzówek, a czasem pieczenia. Leukoplakie nawet w połowie przypadków mają tendencję do przechodzenia w nowotwory, jeśli zlokalizowane są na sromie. W jamie ustnej około 10% leukoplakii przechodzi transformację nowotworową.
Rozpoczynając leczenie rogowacenia białego, należy przede wszystkim usunąć czynniki drażniące: dopasować protezy, wyleczyć chore zęby, nie palić tytoniu, zachować higienę jamy ustnej. Zewnętrznie stosuje się roztwory zawierające kwas witaminy A. Zmiany o charakterze brodawkującym leczy się przez zamrażanie płynnym azotem lub chirurgicznie.
